رسیدن به توانایی بمباران اهدافی در قاره های دیگر، می تواند یک پیشرفت استراتژیک برای هر ارتشی باشد، اما انجام این کار با سرعت های مافوق صوت، آن هم با پرنده ای رادارگریز و بی نیاز از خلبان، فراتر از یک پیشرفت ساده است. برای همین است که بریتانیا در یک دهه گذشته وقت و منابع زیادی را صرف توسعه Taranis کرد، یکی از بزرگترین و سریع ترین پهپادهایی که بشر تاکنون ساخته.
Taranis
تارانیس نتیجه یک دهه تحقیق وزارت دفاع بریتانیا در قالب اولین برنامه UCAV (پرنده های جنگی بدون خلبان) است، تصمیمی که به جای پیوستن به برنامه بین المللی کشورهای اروپایی گرفته شد و بریتانیا با شروع برنامه خودش، یک کنسرسیوم ۱۴۳ میلیون پوندی با مشارکت BAE Systems ،GE Aviation ،Rolls Royce و QinetiQ را شکل داد که نتیجه آن، ساخت نمونه اولیه این بمب افکن ضد رادار بین قاره ای است.
تارانیس که پس از رونمایی اولیه در سال ۲۰۱۰ به ندرت دیده شده، ۱۱.۳۵ متر طول دارد و ۴ متر ارتفاع. فاصله نوک دو بال آن هم ۹.۱ متر است. اما اگر از وزنش می پرسید، ۸ تن ذکر شده. در حالی که جزئیات آن در هاله ابهام قرار دارد، بسیاری از صاحب نظران حوزه دفاعی می گویند که احتمالا از یکموتور Adour 951ساخت رولزرویس و با گشتاور ۸,۷۸۵ نیوتن متر برخوردار است.
البته این پهپاد فقط برای بمباران ساخته نشده و کاربردهای جاسوسی، نظارت و مراقبت، و شناسایی هم دارد زیرا می توان بر روی آن سیستم جمع آوری تصویر با کمک دوربین های ساخت BAE نیز نصب کرد تا به طور خودکار به گرفتن عکس هایی با رزولوشن بالا بپردازد.
پس از به پایان رسیدن تست ها در فاز اولیه که از سال ۲۰۱۰ آغاز شده، تارانیس در ماه های آینده اولین پرواز خود را خواهد داشت و از پایگاه آزمایشی وُمرا متعلق به نیروی هوایی استرالیا، به هوا برخواهد خواست.
تست Taranis
آشنایی جزئی با این پهپاد
Taranis نام بزرگترین وسیله یا همان هواپیمای بدون سرنشین جهان است. ساخت این هواپیمای فوق مدرن با تفاوت هایی در مقایسه با سبک و سیاق هواپیماهای مشابه فعلی در حالی آغاز خواهد شد که طراحی هواپیماهای فعلی عمدتا با تمرکز اصلی بر دنبال کردن اهدافی نظیر ارتقای توانایی های شناسایی و تجسس صورت گرفته است اما فناوری های به کاررفته در Taranis عمدتا با هدف مورد هدف قرار دادن و شرکت در حملات پیچیده مورد استفاده قرار گرفته اند.
در حالی که این هواپیما فعلا برای سرعت و تجسس در آسمان ها طراحی شده است ، اما Taranis قادر خواهد بود تا حجم قابل توجهی از مهمات رابرفراز طیف وسیعی از هدف های شناسایی شده فروریزد. هم چنین این هواپیما قادر است تا به واسطه برخورداری از سیستم های هوشمند ، در واقع مواجه با سیستم های پروازی سرنشین دار و مهاجم و سایر هواپیماهای بدون سرنشین در عملیات های برد عمیق ، به دفاع از خود بپردازد.
Taranis
Taranis از جهات گوناگون یک استثناست . این هواپیمای فوق مدرن در حالی که با سیستم های جنگی دشمن در حال نبرد است ، به صورت مستقل و خودکارمی تواند فرود آمده ، از زمین برخاسته و حتی مسیر پروازی خود را در آسمان به هنگام شناسایی محیط های گسترده ردیابی کند.
این هواپیما حتی می تواند بر اساس تصمیم گیری های خودکاری که صورت می دهد ، به شناسایی و هدف قراردادن محیط های مختلف پرداخته و درادامه از سیستم های حسگری خود برای انتقال تصاویر گرفته شده به اپراتور و تایید اهداف استفاده کند. هرگاه این هواپیما مجوز پرواز بگیرد، آن گاه است که به صورت خودکار عمل کرده و پس ازمورد حمله قراردادن اهداف مورد نظرش به آشیانه باز می گردد.
