مواد هوشمند
مواد هوشمند دسته ای از مواد را تشکیل می دهند که قادر هستند هم به عنوان حسگر (سنسور) و هم به عنوان عملگر به صورت همزمان عمل کنند. به طور مثال قابلیت تغییر شکل با دما یا جریان الکتریکی و یا میدان مغناطیسی را داشته باشند.
این مواد قادر هستند به صورت تبادل کننده انرژی و سنسور عمل کنند و تفاوت های تغییر شکل مهندسی را تبدیل به غیر مکانیکی مانند تغییر دما یا جریان کند.
حسگرهای هوشمند
قابلیت کنترل بر هم کنش پلیمر با یونهای ساده، مولکول ها و حتی ماکرومولکول ها یا پروتئین ها و مشاهده سیگنال های الکتریکی تولید شده هنگام بر هم کنش با گونه های دیگر سبب توسعه و کاربرد آنها در سیستم های محیطی، صنعتی و مشاهدات پزشکی شده است.
ذرات هوشمند
این ذرات می توانند از شیار پنجره به داخل حرکت کنند، در هوا معلق باشند و یا بر روی میز کار شما بنشینند و صدا و تصویر شما را به محل دیگری مخابره کنند.
با استفاده از ویژگی های منحصر به فرد فناوری مداربندی دیجیتالی، هدایت لیزری از طریق ارتباط رادیویی و سامانه میکروالکترومکانیک و به کارگیری نرم افزارهای بسیار قوی، تجهیزات کافی برای ضبط و تصویربرداری در فضایی به مقیاس یک تا دو میلی متر مکعب در دسترس خواهد بود. بنابراین هزاران ذره هوشمند می توانند در داخل جعبه ای با حجم یک میلی متر مکعب جای گیرند. هر یک از این ذرات می توانند با یک پایگاه ایستگاه فرستنده که به یک حسگر تصویری فشرده مجهز شده است، ارتباط برقرار نمایند و اطلاعات را انتقال دهند.
استفاده از ذرات هوشمند در بخشهای مختلف صنعتی، نظامی و کشاورزی مستلزم ایجاد و تقویت زیرساخت های لازم است. شاید ذرات هوشمند یکی از فرآوری های بزرگ آینده در عرصه الکترونیک باشند، چنان که پدیدآورندگان آن می خواهند آن را در ردیف ترانزیستور، کامپیوتر، اینترنت و تلفن همراه قرار دهند.
