موضوع این است که اگر قرار باشد انقلاب جدیدی در صنعت هوافضا رخ دهد، در کدام حوزه است. آیا در حوزه مواد و سازه، حوزه آیرودینامیک، حوزه کنترل و یا حوزه پیشرانش باید این انقلاب رخ دهد؟
با نگاه به تاریخ صنعت هوافضا مشاهده می کنیم که هر کجا تحولی رخ داده است پای یک پیشرانش جدید در میان بوده است. بنظرم اولین انقلاب در صنعت هوافضا استفاده از موتور درون سوز توسط برادران رایت بود. انقلاب دوم اختراع موشک بود که قسمت اصلی آن پیشران سوخت مایع و جامد آن بود. انقلاب سوم اختراع موتور جت بود. پیشران الکتریکی نیز اگرچه تحولی جدید در هوافضاست اما هنوز انقلابی در صنعت هوافضا ایجاد نکرده است. دلیل آن هم مشکل تامین انرژی آن است.
پس از این تحولات، صنعت هوافضا درگیر بهینه سازی این موتورها شد. یعنی اتفاق جدیدی رخ نداد، موتورهای جت هر روز پیشرفته تر شدند، پیشران موشکی ارتقا یافت و موتورهای درونسوز بهینه تر شدند. بعد از حدود صد سال، هنوز انقلاب جدیدی در حوزه هوافضا رخ نداده است.
اگر بشر بتواند منبع انرژی پیشران را تغییر دهد، می تواند اتفاق جدیدی را در صنعت هوافضا رقم بزنند. مثلا به جای استفاده از سوخت های فسیلی، از مواد جدیدتر، ارزانتر و پاکتر استفاده کند. یا اینکه به وسیله واکنش های بین مواد، بتوان در یک ناحیه اختلاف فشار ایجاد کرد و همین اختلاف فشار منجر به ایجاد نیروی پیشران شود.
در ادامه تمامی پیشران هایی که در صنعت هوافضا نقش دارند بیان شده است، چنانچه شما هم موارد جدیدتری سراغ داشتید در بخش نظرات بیان کنید.
۱.پیشران درون سوز (موتورهای پیستونی)
۲. پیشران سوخت جامد (موتور موشک)
۳. پیشران سوخت مایع (موتور موشک)
۴. پیشران هواتنفسی (موتور جت، توربوفن، توربوشفت و …)
۵. پیشران الکتریکی ملخی (موتورهای قابل استفاده در پهپادها)
۶. پیشران الکتریکی یونی یا پلاسما (پیشران فضایی)
۷. پیشران هسته ای (پیشران فضایی)