جهت اینکه بتونیم تمرین کنیم که هم بهتر با هم گفت و گو کنیم هم بتونیم خوب و بد این رشته رو بهتر به علاقه مندان معرفی کنیم در قسمت نظرات این پست یک آسیب شناسی از موارد زیر داشته باشیم.( تجربه های شخصی هم میتونه مفید باشه برای دیگران ، همدیگر رو نقد کنیم اما دعوت به چالش علمی نکینم لطفا، پاسخ ها خیلی طولانی نباشه تا بشه خوند)
وضعیت دانشگاه ها و دانشجویان این رشته
– سطح علمی ، سطح اساتید و دانشجویان امکانات ، به روز بودن عناوین درسی ، مهمترین چالش های دانشجویان این رشته ….
انشالا در صورت استقبال دوستان پست بعد رو در خصوص بررسی وضعیت شغلی هوافضایی ها قرار میدیم
اقا رضا اگه میشه برا ما وبچه ها ازشرایط رشته هوافضا در جایی که تحصیل میکنین وگرایشتون بیشتر توضیح بدید
سلام آقای مهندس
چشم در اولین فرصت امرتون را اجابت میکنم،
موفق و پیروز باشید
سلام رضا جان
منو که از پست قبلی به یاد داری؟
بنده واقعا باهات موافقم. من در حال حاضر دارم دکتری ایرو فردوسی میخونم.
خیلی خوشحال میشم باهم دوست باشیم و گپ گفت علمی داشته باشیم. اگه افتخار میدی این ایمیل منه:
baratian20@gmail.com
سلام اقای دکتر
چشم در اولین فرصت خدمتتون هستم، باعث افتخار بنده هستش.
خدا نگهدارتون
و اینکه دوست عزیز و شفیق بنده کی خدمت جنابعالی عرض کردم که هواپیماهای ایران وضعشون خوبه؟؟؟؟!
بنده هم که دارم حرف شما رو تایید میکنم، و عرض میکنم دولت باید سرمایه گذاری کنه، و روز به روز هم بهتر بشیم، بعد شما چطور بنده و امثال بنده رو دارید محکوم میکنید که باعث بدبختی مملکت هستیم،؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!
شما که باعث پیشرفت این مملکت میشید ،لطف کنید اول حرفتون و پیامتون رو تجزیه و تحلیل کنید و بعد یک متنی رو بفرستید، از اولش هم اشتباه کردم که وارد بحث شماها شدم، و همون بهتر که مباحث علمی رو پیگیری کنم ،
خدا نگهدارتون
سلام
بنده ناراحت نشدم کامنتت رو خطاب به من گغتی، گفتی بد جوری جو گیر شدم ، من هم در کمال احترام جوابتون رو دادم.
در ضمن بنده و امسال بنده باعث بد بختی یک مملکت نبودیم، نیستیم و نخواهیم بود، بلکه سال ها رنج غربت رو تحمل داریم میکنیم تا شاید روزی به ایران خدمت کنیم،
و در اخر اینکه بنده نه رییس جمهورم، و نه رییس هوایی کشور، در ضمن در مورد اونها که دارید میفرمایید، لطف کن. اونها رو برای بنده تشریح نکن، یک چند سالی هست که دارم با اونها زندگی میکنم،
من ننمیدونم چرا یه چیزی میگم شما ناراحت میشین انگار مثلا دارم به شما توهین میکنم شما ریس جمهوری ریس هواپیمایی کشوری چیزی هستی که اینقدر طرفداری این سیستمو میکنی. همین افرادی مثل شما باعث بدبختیمون شده کلا همه چیز خوبه ما چقد خوشحالیم هیچ چیزو نمیخایین درست کنین. یه کامنت هم که میزارم سریع میزنین جاده خاکی از امریکا شروع میکنین تا امام حسینو کربلا همچیو به هم میبافین نکنین اقا نکنین به جایی نمیرسین.
من واقعیتو گفتم. اونا خودشونو بدبخت خطاب نمیکنن چون نیستن. خدایی شما جرات میکنی سوار این هواپیماهای در بو داغون بشی همین امروز صبح یدونه بویینگ md از باند فرودگاه مشهد خارج شد خوشبختانه سانحه نداد ولی هواپیما اسیب بدی دید. این هواپیما ها مثل یه بمب ساعتین بناخره یجایی یه روزی ادم میکشه چون دست دومه 25 سال هم عمر داره. قطعات یدکیشم که الحمدولله تحریمه
شما تشریف ببرید به ممالک دیگه و.دیگر کشورها حتی بسیار پیشرفته، اون وقت متوجه میشید که نباید خودمدون رو بدبخت خطاب کنیم.
سلام روز بخیر
دوست عزیز بنده این قدر در زندگیم تجربه دارم، که در هیچ برهه ای از زمان و مکان جوگیر چیزی نشم.
رضا این اخرش خیلی باحال بودخخخخ بدجوری جو گیر شدی 37 ساله دارین از این حرفا میزنین روز به روز بدبخت تر میشیم. حالا یه سال نزنید شاید وضعیت بهتر شه
بنابراین دوستان این نکات رو بنده و همه شما عزیزان با هم به خاطر بسپاریم،
1_در این رشته زبان دونستون بسیار حایز اهمیته.
2-در یک زمینه خاص که علاقمند هستید پا گذاشته و با قدرت تمام پیش برید و هر روز در حال یادگیری باشید و بدونید که دانشمندان این رشته در این حوزه ای که شما دنبال میکنید چی میگن.
3-به همتون پیشنهاد میکنم که وقتی کسی حرفی میزنه و پیامی رو میفرسته به سخره نگیرید و برعکس استقبال کنید ، و حتی بخواهید که سایت اون موضوع یا کتاب اون موضوع رو به شما معرفی کنه، چه بسا در همین سایت و.کتابی که به شما معرفی شده مطالبی باشه و ایده هایی رو بگیرید که بتونه زندگی شما رو کلا عوض کنه.
4- کار تیمی و گروهی رو به هیچ عنوان فرامش نکنید، این رشته و رشته های دیگر مهندسی کار تیمی میطلبد.
5-آموزش هزینه نیست و یادمون باشه، برعکس اموزش سرمایه گذاری هستش،
6- بدونیم همه اون کشورهایی که الان تکنولوژی ساخت هواپیما و وسایل پرنده رو دارن، فارغ التحصیلان هوا فضا در اون کشورها لزوما جذب این کارخانجات و صنایع نمیشوند، و ممکنه که وارد صنایع دیگر شده یا اصلا کاری را که میکنن ربطی به رشته تحصیلیشون نباشه. این موضوع رو میتونید تحقیق کنید.
7- جدیدا در دانشگاه های معتبر جهان برای اکثر رشته ها کلاس های فنون مذاکره رو میزارن، چرا که اگه طرف انیشتین هم که باشه ولی بلد نباشه حرف بزنه، کارش به هیچ جا نمیرسه، مثال شما اگه طرحی رو هم که در ذهن دارید و میخواهید اون رو برای یک سرمایه گذار مطرح کنید و او را مجاب کنید که دست به ریسک بزنه و سرمایه گذاری کنه، در درجه اول شما باید به طرحتون ایمان راسخ داشته باشید، علمی و نه دیمی و در درجه دوم باید فنون مذاکره رو بلد باشید و این خودش یک علمه که تک تک شما مهندسان عزیز باید فرا بگیرید و بسیار هم مهم و کلیدی هستش. در دانشگاه های ما تدریس نمیشه، اوکی ما میتونیم خودمون با مطالعه این گپ و شکاف رو پر کنیم.
8-اون عزیزانی که نظرشون اینه که تحصیل در دانشگاه وقت هدر دادنه و نظرشون هم حداقل برای بنده محترم هست و به همشون احترام میزارم، اگه این طوری باشه پس باید در دانشگاه هایی مثل هاروارد، ام ای تی، اکسفورد، کمریج، سوربن و….. غیره رو بست چون هزینه های سرسام اوری و بسیار گرونی دارن و شهریه ها بسیار سنگینه، تازه با همین گرونی شهریه ها هرکسی رو راه نمیدن، و افراد نخبه و پر تلاش میتونن وارد این دانشگاه ها بشن.
9- دوستان عزیز و همیشه همراه یادمون باشه علم همیشه علمه، پس: بوده، هست، و خواهد هم بود،
10_ اگه امروز برای دیارمون، سرزمینمون، کشورمون و خاک مادری ایران زمین تلاشی هر چند کوچک بر نداریم، نسلهای بعد از ما زندگی سختی خواهند داشت، اگه به قول شما صد سال عقبیم و امروز دست همت و استین همت رو بالا نزنیم سال بعد 101 سال عقب خواهیم ماند و در طول این سالها نشستیم و.هیچ کاری هم نکردیم.
11- اگه کار در صنعت هوا نوردی نیست، خواب ما میتونیم با اموزش هایی که در این رشته دیده ایم و دروسی که خوانده ایم وارد عرصه صنایع دیگر شویم، هر چند که من معتقدم ایران زمین داره به این رو میاره که باید خودش در صنایع هوایی شروع به کار و سرمایه گذاری بکنه.
12- در یک کلام: جز توکل بر خدا سرمایه ای در کار نیست،،
هر که را باشد توکل کار او دشوار نیست
13-و کلام اخر، شاید روزی برسد که از شما عزیزان که نظراتتون را میدید ، در صنعت هوانوردی این کشور حرف های زیادی رو از پیشرفت های شما بشنویم، و به قول قدیمی ها ، کاری کردید کارستون
14- به امید پیروزی و سربلندی ، سرزمین مادری،: ایران زمین. دیار بزرگانی همچون: ابو علی سینا، ابو ریحان بیرونی، عمر خیام،……….. .
چیزایی که وزارت دفاع مسازه بیشتر شبیح اسباب بازیه. من الان کلی فایل pdf در مورد موضوعات مختلف دارم که بعضیاش واقعا کم یابه مثل جزوه درس ایرودینامک دانشگاه نیروی هوایی امریکا که حدود800 صفه هست ولی حیف که انگلیسیه منم انگلیسیم خوب نیست خیلی دوست دارم تر جمش کنم روی سایت قرار بدم متاسفنه مطلب فارسی هوافضایی تو اینترنت خیلی کمه یا تو بعضی موضوعات که کلا نیست .
علی باهات موافقم . sr71 که عاشقشم اصن شاهکاره مهندسی حتی تا الان. تو سرعت های بالا دمای سطحش تا حدود 350 درجه بالا میره! ولی اون آخرو اشتباه گفتی ما تا 100 سال دیگه هم نمیتونیم rq170 بسازیم. با موتور پیشرفته ای که داره که نه دود داره نه حرارت نه صدا! تازه سنسورهای توش که دیگه هیچی! اینیکه ایران ساخته بیشتر شبیه کاردستیه! و فقط شبیه rq170 هستش. تازه من شنیدم یه مدل پراپ دار ساختن ازش که اون دیگه خیلی خندس :)))
دوستان یه نکته ای بگم کلا هدف ما از ساخت هواپیما فرودگاه وتمام وسایل پرنده تولید ثروته برای کشور نه اینکه به بقیه پز بدیم ما میتوانیم اینا همه مسخره بازیه. شما ببینین روسها واقعا تو هوافضا عالین ولی بدبختن چون هر چی دارن مال خودشونه به کسی نمیدن ولی بویینگ نگاه کنینن شاخ شمشاد تو مارکته مثلا همین هواپیماهای جاسوسی که میسازن میلیاردها دلاربرای ساختش هزینه میکنن. خوب ادم با خودش میگه اینا چجوری میخان از این پول در بیارن شما ببینین SR71 معروف به پرنده سیاه یکی از هواپیماهای فعال در جنگ ایرانو عراق بود از اوکیناوای ژاپن بلند میشد از روی مواضع ایران رد میشد عکس برداری میکرد تو انجرلیک ترکیه میشست. عکسارو تحویل عراقیا میداد صدام میخرید. اینجوری نیست ما جاسوسی کنیم قربتن الی الله. یا مثلا ما اومدیم RQ170 کپی کردیم . که چیکارش کنیم. امریکایها اون طراحی کردن که بیاد رو ایران از ما جاسوس کنه ایا ما هم میخاستیم رو خودمون جاسوسی کنیم که اومدیم کپیش کردیم. اگه یه خورده دید به هواپیماها داشته باشیم. این کارارو نمیکنیم
من با حرفهای علی موافقم و به نظرم نکات جالبی رو میگه.
کلا نه تنها هوافضا بلکه هر چیزه دیگه ای تا وقتی روش سرمایه گزاری نشه پیشرفت نمی کنه، هیچ آدم دلسوزی هم نمیاد از جیبه خودش هزینه کنه و بگه می خوام هوافضای کشورو ارتقاع بدم. وقتی در چیزی نیاز به پیشرفت حس نشه اون چیز پیشرفت نمیکنه نمومش خودروسازیمون که کلا بخش تحقیق و توسعشون خیلی وقته تعطیله اگه فشار روشون نیاد و خودروی خارجی وارد نشه تا 100 سال دیگه هم پرایدو تولید می کنن.تو آمریکا از همون اول دانشجو رو با کار عملی درگیر میکنن حتی پولم بهش میدن از طرفی خودشونم با هزینه پایین طرحشون جلو میره. جالبه که بدونین جنگنده عمود پرواز F35 حاصل پروژه دانشجویی بوده، که وازرت دفاع آمریکا یعنی پنتاگن به صورت پروژه تو چندتا دانشگاه مطرح کرده. این باعث میشه هم خودشون با هزینه کمتر به طرحشون برسن هم دانشجوهای با علاقه به طور واقعی در گیر طراحی میشن (مخصوصا جنگده که خیلی جذابه) و بعد از فارق التحصیل شدنشون به خاطره داشتن تجربه کار واقعی راحتتر جذب صنعت میشن.
ولی تو ایران از این خبرا نیست یا کلا پروژه ای در کار نیست یا اگرم باشه چندتا استاد با هم لابی می کنن و پروژه رو میگیرن بعدم چندتا دانشجو بد بخت و مثله برده میگیرن تا کارای پروژه رو انجام بده و بیشتر بودجه برا خودشون بر میدارن.
برای رفع این مشکلاتم کاری از کسی بر نمیاد و وظیفه دولت و ارگان های اصلی کشور هست که زیرساختهای لازمه رو فراهم کنه و بستر های مناسب مثله شرایط تبادل استاد و دانشجو با کشورهای غول هوافضایی همچنین احداث و همکاری با شرکت های هوافضایی خارجی رو ایجاد کنن تا با علم و تکنولوژی به روز اونا آشنا بشیم. البته به نظرم این در اولویت های اصلی نظام نیست. اولویت اصلی ارتقای توان موشکی هست که همون طور که همه می دونن تو این بخش خیلی سرمایه گزاری کردن که نتیجش پیشرفت قابل توجهی تو این بخش بوده. امیدوارم که نظرشون به دیگر بخشهای هوافضایی ام جلب بشه که به جای اینکه پژوهشگاه هوافضارو تعطیل کنن به فکر پیشرفت تو این حوزه باشند. چون در آینده ای نچندان دور لطمه این عقب افتادگی رو خواهند خورد.
بله این هم درست هستش، پروژه های دانشجویی کاملا تعریف و تدوین شده هستند و اصلا هم اساتید در این موارد با کسی شوخی ندارن، چرا که به نوعی خودشون در این پروژه ها دخیل هستن، و جالب بدونید خیلی از پروژه ها رو از بخش خصوصی صنایع خود اساتید میگیرن و با دانشجو ها هم در ارتباط بسیار نزدیکن و ازشون هم میخوان که کار رو درست انجام بدن، در مقطع فوق لیسانس و خصوصا دکترا که کار تحقیقاتی هستش این موضوع نمود پیدا میکنه و کار کاملا علمی هستش چرا که بخش خصوصی سرمایه گذاری کرده و از استاد مربوطه نتیجه کار درست میخواد چون باید کاملا کاربردی باشه و مورد استفاده در صنعت قرار بگیره، پس سخت گیری های زیادی میشه و در این فعل و انفعالات دانشجو هم به کار واقف میشه و هم کم کم کار تحقیقات و روش استفاده از این تحقیقات رو در صنعت فرا میگیره و همچنین مجبوره به هر صورتی که شده علم خودش رو به روز کنه
دوستان دقت کنید قصد ما تخریب این رشته یا نامید کردن بقیه نیست فقط تجربه های شخصی خودم واساتیدی که باهاشون درس داشتمو گفتم. سو تعبیر نشه
خدا بگم چیکارت کنه …. با این کارات جوونا مردم را به جون هم انداختی خخخخ. دوستان به جای این کارا ببینین چجور میشه از وضعیت حاضر نهایت استفاده را کرد.
به نظر من هر هوافضایی باید یه حوزه از میان دهها حوزه ی هوافضایی را انتخاب کنه و سعی کنه تو اون حوزه همه فن حریف بشه. یعنی در سطح اول دنیا حرف برای گفتن داشته باشه.
نکته ی دیگه در رشته ی هوافضا کارگروهیه. دانشجویان این رشته باید نسبت سایر رشته ها روحیه کار تیمی بالاتری داشته باشند.
و من الله توفیق
کاملا حق با شماست و صحیح می فرمایید
یعنی منظورم این هست که باید یک حوزه رو انتخاب کنن و روی همون حوزه فوکوس کنن، چون این علم بسیار گسترده هستش و هر کسی با علایق شخصی خودش میتونه یک حوزه از حوزه های هوا فضا رو انتخاب کنه و جلو بره ، بعد از یک مدتی که حرف هایی برای گفتن داشتید ، ان وقت میبینید که کار هم براتون هست اون به وفور
یکی از مشکلات دیگه در این رشته پذیرش بالای دانشجو هستش بیشترجاهای دنیا دانشگاهای دولتی که بودجشونو از دولت میگیرن به تعداد نیازشون دانشجو میگیرن. به عبارتی دولت در ازای اموزش رایگان به دانشجوهاش روی اونها سرمایه گزاری میکنه تا بعد از اتمام درسشون اونها رو استخدام صنایع وایرلاینها وارگانهای نظامی بکنه. تا برای کشور تولید ثروت کنن. یعنی یک معامله دو طرفه هم به نفع دانشجوست هم به نفع دولت. ولی توایران دولت این هزینه رو میکنه ولی بعدش کسیرو جذب نمیکنه خوب به ضرر خودش هست این همه هزینه دانشگاهو استادو ازمایشگاه میشه بعد هیچی از این دانشجوها پول در نمیاره. البته خداییش اگه واقع بین باشین جایی هم نداره که بخاد مارو استخدام کنه نیروی هواییمون که داره نابود میشه 40 ساله بازسازی نشده بیشتر جنگندهامون تو جنگ از بین رفتن نصف دیگشون به خاطر قطعه یدکی زمین گیر شدن ایرلاینهای داخلی که کلا مرخص هستن بعضیاشون فقط دو تا هواپیما دارن. صنعتی هم که نداریم کلا همه چیرو داریم وارد میکنیم.
سلام
چیزی که حایز اهمیته و باید گفته بشه این هستش که در سرزمین مادری، ایران زمین کلیه رشته های مهندسی مشکل دارن و بیشتر جنبه نظری دارن تا به نوعی عملی، و این فقط مربوط به هوا فضا نمیشه گویی اینکه جنبه نظری موضوع هم مهمه و هردو مکمل یکدیگه هستن،مثلا شما در رشته پزشکی میبرنتون اتاق تشریح و عملا اون چیزی رو که خوندی رو لمسش میکنی ولی در هیچ یک از رشته های مهندسی میشه گفت تقریبا این اتفاق نمیفته ، بچه های ایران که میان خارج از کشور در دانش ریاضیات ،فیزیک ، شیمی و….. حرف اول و اخر رو میزنن و فوق العاده هستن ولی در کارهای عملی لنگ میزنن مگر اینکه خودشون کار رو تا حدی تجربه کرده باشن، من تابستونا که دانشگاه تعطیل میشد میرفتم سر کار تو کاروخونجات . این نکته اول، پس علم در کنار عمل، هر دو مکمل یکدیگن
نکته دوم مشکلی که شاید هوا فضا داشته باشه نه به صورت مطلق بلکه نسبی این هستش که اصولا بخش خصوصی مثلا یک کارخونه دار که صاحب یک کارخونه خصوصی هستش این رشته رو نمیشناسه و فقط یک چیز هایی ازش شنیده ولی اگه تفهیم بشه ، که این رشته میتونه کار یک مهندس مکانیک رو انجام بده به طور حتم وضع بیکاری این رشته که دوستان مطرح میکنند، میتونه بهتر بشه، گویی اینکه الان مشکل بیکاری مربوط به مهندسی هوا فضا نیست در تمام رشته های مهندسی خودش رو نشون داده،
نکته سوم اینکه از طریق این رشته شما میتوانید وارد عرصه های دیگه علم بشوید مثلا مبحث نانوتکنولوژی که امروزه در دانش هوا فضا جایی برای خودش باز کرده، و شما رو مجبور میکنه که علاوه بر دانش مکانیک و ریاضیات و کامپیوتر ،شیمی و کامپوزیت ها و نانو کربن ها و غیره….. رو هم بدونید،
دوستان قدر خودتون رو بدونید رشته ای که الان پا درش گذاشتید یکی از بهترین و علمی ترین و پیچیده ترین رشته های دانشگاهی در دنیا هستش و کشور محبوب و عزیزمان ایران زمین کم کم به این نتیجه داره میرسه که باید روی این رشته کلیدی سرمایه گذاری کنه،
باز یکی دیگه از مشکلات ما در دانشگاه ها، نبود کار تیمی در بچه ها هستش، حتی دانشجوها در درس خوندن هم با هم همکاری نمیکنن چه برسه به کار تیمی در حیطه عملی،
نکته بعد اینکه دوستان این رشته زبان قوی رو میطلبه و شما با دانش زبان میتونید در دنیای اینترنت بگردید و تا حدی نمیگم خیلی زیاد، تا حدی به دستاوردهای روز دنیا در این رشته اشنا بشید، بنابراین شما خودتون باید به فکر بالابردن علم و سواد و دانش خودتون باشید، دانشگاه فقط گرا را به شما نشون میده، کار تحقیقات و بالا بردن سطح علمی با خودتون هستش، قدر مسلم ما در ایران دانشگاه هایی داریم که معتبر باشن و اساتید برجسته ای در انها مشغول به تدریس هستن، مثلا شما در خارج از کشور و در دانشگاه های معتبر و حتی متوسط اگه استاد یه موضوعی رو مطرح میکنه و یا مثلا یک درس x شما در اون ترم برداشتید سه یا چهار تا کتاب معرفی میکنه و اینهو امار از هر چهار تا کتاب ازتون میخواد و سوال مطرح میکنه، بعضا ممکنه شما برای همون یک درس مجبور بشید مثلا عرض میکنم 2000 صفحه کتاب بخونید یا میگه که چهار تا کتابه ولی من از کتاب x وy امتحان میگیرم ، ولی دوستان خود اون بچه ها میرن اون دو تا کتاب دیگه رو که مرجع این درس هست و استاد ازشون نمیخواد مطالعه میکنن، پس در یک کلام:
ذات نا یافته از هستی بخش،، کی تواند که شود هستی بخش
به امید پیروزی برای تک تک شما عزیزان و مسلما امیدهای ایران زمین
به نظرم اگه ادم رو یه موضوع خاص تمرکز کنه وبتونه به عنوان مقاله به شرکتهای خارجی طرحشو بفهمونه . شاید بتونه اینجوری کاری برای خودش پیدا کنه مثلا چند سال پیش تو امریکا بویینگ یه مناقصه گذاشته بود در مورد f18 که اگه کسی بتونه طرحی ارائه بده که وزن هواپیما چند کیلو سبک تر بشه طرحشو با قیمت خیلی بالایی میخره. ومعمولا کسانی هم که اینجور طرحارو میبردن دانش هوافضایی زیادی نداشتن . بیشتر علاقه واستعداد خودشون بوده مثل اون اقای انگلیسی که خلبان نبود ولی یدونه جنگنده هریر بدون تجهیزات جنگی رو از ارتش انگلیس خرید و تو حیاط خونشو پارک کرد و روش یکیسری کارهای عجیبو غریب میکرد. مستندشو یبار تلویزیون نشون داد واقعا جالب بودبعد اونوقت مارو میبردن تو اشیانه شرکت تابان یدونه بویینگ md که ساخت 30 سال پیش هستو میگن نه بهش دست بزنین نه عکس بگیرین انگار مثلا بمب افکن b2 هست.
خب ما هم الان داریم خیلی کلیشه ای مشکلات رو بازگو می کنیم… بله تو ایران هر چقدر هم علم داشته باشی باهاش نمیشه زندگی کرد و نیاز به درامد داری و کسب درامد با هوا فضا سخته… ولی باید بشینیم فکر کنیم و دنبال ایده باشیم… وگرنه من و شما هی از مشکلات بگیم که فقط روحیه خراب کردنه…
به شدت با محمد موافقم
دمت گرم احمق هارو خوب اومدی
آخه خدایی اکثرا چون درسارو حفظ کردن و مفهومی مطالبو نخوندن بلد نیستن مفاهیمو بیارن تو عمل طرف رفته یه سالید یاد گرفته فکر میکنه خدای رزومه است البته تقصیر خودشون نیست چون نظام اموزشی دانشگاه های ایران این سیستمو میطلبه…
من خودم واقعا همینطور محمد میگه هستم از قیافه اساتید متنفرم اخه اینهو یه ادم اسکل مشنگ میمونن هر چی پرسیدم بلد نبودن وقتی هم زیاد سوال کنی با ادم لج میکنن.نمره نمیدن ولی خودم شاید به جرات بگم 100 گیگ از فایلهای طراحی. خلبانی. اویونیک .تعمیرونگهداری. برج مراقبت- طراحی فرودگاه- هواشناسی -اموزش جنگنده- عوامل انسانی فیزیو لوژی پرواز – تاریخ هوانوردیو حتی کتاب های تخصصی میگ29و ایرباس 340 وهزاران موضوع دیگه رو توی چندسال جمع اوری کردم حتی بعضیاشونو پول دادم خریدم. خودم بیکار میشم میخونم اخه برام تفریحه.براهمین توصیه میکنم به دوستان اگه به این رشته علاقه ندارین نخونینش چون عذاب میکشین. حرف اول تو این رشته قدرت تحقیقه.
با سلام .
مشکل اول :
به نظر من یکی از مشکلات خیلی بزرگ نه تنها این رشته بلکه تمام رشته های تحصیلی در ایران این هست که اکثرا یا اشتباهی میان دانشگاه ، یا اشتباهی رشتشونو انتخاب میکنن ، یا اشتباهی فکر میکنن موفقیتشون در درس خوندنه و همش دنبال نمره و رتبه ان ، یا اشتباهی فکر میکنن با درس خوندن محض در آینده جایگاه مالی خوبی دارن ، یا اشتباهی به خاطر فقط اینکه جلوی فامیل دوستان بگه خیلی نابغه است میاد دانشگاه و خیلی از اشتباهات زیاد دیگر مرتکب می شود و …. . خیلی از افراد به صورت اشتباهی بزرگ شدن حالا یه سوالی دارم آیا این فردی که کلا اشتباهی بوده آخرسر کارش هم درست میشه ؟ برای حل این مشکل میتوان به تربیت افراد جامعه مراجعه کرد و بررسی کرد که آیا در ایران تربیت درست داریم یا خیر و اصلاحش کنیم .
مشکل دوم :
در تحصیلاتی که داشتم به قطع به این رسیدم که دانشگاه های ما بسیاری از استعدادها و خلاقیت های افراد را از بین میبرد . بسیاری از افراد رو میبینیم که انگیزه دارند و پتانسیل بالایی هم دارند ولی به خاطر جو دانشگاه و طرز فکر اساتید به نابودی میرن . مخصوصا این اساتید که با نحوه تدریسشون باعث نابودی علاقه و ذوق دانشجوها میشن . خود من وحشتناک به دینامیک پرواز علاقه دارم ولی وقتی سر کلاس استاد درس میده حالت استفراغ بهم دست میده البته خوشبختانه این برای من دلیل نمیشه فکر کنم درس دینامیک پرواز بده بلکه وقتی طرز یادگیری خودم رو با طرز یاد دادن استاد مقایسه میکنم حالم بد میشه . در ضمن مباحث تدریس هر درس متناسب با وضعیت صنعت نیست و یا حداقل اینکه من دانشجو با اون نقطه ای که یه زمان برسه از اون تئوری استفاده کنم خیلی دور هست . تو دانشگاه مباحث هچل هفت بیش از حد زیاد میگن و در آخر دوران تحصیل به کوله باری از تئوری هایی که هیچ کدام هم نمیدونیم چیجوری باید خوب استفاده کنیم همراه میشیم .
مشکل سوم :
به دلیل نداشتن فعالیت های علمی و عملی جانبی در طول تحصیل یک گپ فاصله زیادی بین درسهایی که خوندیم و ارتباطشون با بازار کار پیدا میکنیم . بعد از تحصیلات هم فرصتی وجود ندارد این گپ رو کم کنیم و یا اینکه از همه چیز میترسیم دست به کار عملی بزنیم به خاطر اینکه کوله باری از مهارت های (حتی ساده هم) به دنبال خود داریم . میترسیم با این همه درس خوندن یکی بفهمه حتی فرق پیچ و پرچ هم نمیفهمیم . این طرز فکر غلطه که بگیم اول فقط تحصیلات تموم بشه و بعد با کمی تلاش مهارت پیدا میکنیم . راه حل این موضوع : داشتن فعالیت های عملی حتی خیلی ساده در دوران تحصیل فقط به خاط اینکه اون گپ بزرگ نشه و بعد از تحصیلات با وارد شدن به کار دیگه ترس مهارت های اولیه کار رو نداریم و به کسب مهارت های اصلی میپردازیم .
سخن آخر :
به نظر من ۹۰ درصد یا بیشتر خروجی دانشجویان هوافضا به درد کار نمیخورن چون مهارت های اولیه تئوری و عملی کافی پیدا نکردند و صنعت امروز نیاز به افرادی دارد که در بدو ورود فرد مهارت های بالایی داشته باشد نه اینکه فقط مدرک داشته باشد . اینو من فقط نمیگم هر شرکت هوافضایی رفتم اینو به عینه دیدم . مثلا از یک شرکت هوافضایی ۵۰ نفره فقط ۱ نفر هوافضایی داشتن تازه اون هم کار خیلی هوافضایی نمیکرد . خودم جایی که کار میکنم مسئول یه بخش هوایی هستم که وقتی به دانشجوهای هوافضا میبینم هیچ فایده ای نمی بینم که اونا رو استخدام کنیم .
توصیه : دانشجوهای هوافضا اگه به هوافضا علاقه نداری که برو ترک تحصیل کنی بهتره . اگر هم علاقه داری به خودت استرس درس و نمره و مدرک نده . به درد خاصی نمیخوره . سعی کن از تمام لحظات لذت ببری و مهارت ها و توانایی خودتو بالا ببر آخرش هم به جاهای بزرگ میرسی .نگران نباش . تضمین تضمین . من خودم قبلا تستش کردم . کار هم زیاده ولی به شرط اینکه مثل اکثر احمق های دیگه نباشی و تصمیم با بصیرت کامل بگیری .
باز تو گیر دادی به علی؟!
بابا ول کنید.
به نظر من بریم تو انجمن شاید بحثا علمی بشه!
فرشید سوالم خیلی واضح هست در حد لیگ ایرانم نیست وبسیار کاربردی معمولا ساده ترین سوالها سخترین سوالها هستن من فقط میخام اطلاعاتمون باهم share کنیم حالا میخام جواب سوالامو بدم که متاسفانه تو ایرلاینها رعایت نمیکنن وهمش ضرر میدن برخلاف تصورات مصرف سوخت موتور نمیشه بانرم افزار مثل فلوئنت و.. اندازه گرفت فقط باید بردش زیر یه هواپیما نصبش کرد بعد اونجا اندازه بگیریم برای این کار هم هواپیمایی معروف هرکولس c130 بهترین گزینه هست. در مورد سوخت اضافه هم که باید بگم سوخت اضافه رو هواپیما نمیشه بزنیم که حالا موقع برگشت سوخت داشته باشیم. چون هواپیما سنگین پرواز میکنه مصرف سوختش میره بالا و در واقع سوخت اضافه رو ماداریم میسوزونیم . این یعنی هزینه که تو ایران اصلا رعایت نمیشه معمولا هواپیماها 2 برابر نیازشون سوخت حمل میکنن ولی تو خارج این دقیق محاسبه میشه و5 درصد ضریب اطمینان داررررررررره.
سوالای علی در حد لیگ قهرمانان مریخه!!!
هه هه…
به نظرم اگه سوددهی صنعت هوایی دیده بشه کار راه میفته
یعنی توی مقیاس کوچیک سود رو سرمایه دار ببینه
مثلا”هواپیمای مدل یا ایده های دیگه ای که به نظرم چون ناب هستن نمی گم
کم خرج و کم سود در ابتدای کار
موضوع مهم بعدی هم عزمه !!! چیزی که من ندیدم به پایان بردن یه کار هر چند بازده ش 60 باشه خیلی بهتر از توهم زدنه! کم نیاوردن روز صدم مثل روز اول انرژی داشتن!
مورد بعدی توانایی همکاری تیمیه …. یعنی قرار نیست مثلا” طرف ما حتما” اصولگرا باشه … یا اصلاح طلب
تیمی که بتونه کار رو از چیزهای دیگه منفک کنه … کار بجای خودش باشه و وارد حریم هم نشن این اهمیت زیادی داره
توانایی تصمیم گیری و قبول ریسک هم چیزیه که تجربه ی کار میخواد ولی خب برای شروع هرکاری لازمه
بنابراین ایجاد فضای تصمیم گیری امن مهمه مثلا” در جریان یه گیر مهندسی قرار گرفتن(کار شما نیستا شما فقط در جریانی) و تز دادن این ریسکی نداره و مقایسه با راهکار عملی 1
سعید اینجا چکار می کنی ؟!تو هم حلشون نکردی هنوز؟!
با این مباحثی که مطرح شده بیشتر جو استادیومی شده تا اینکه بخوایم یه بحث علمی بکنیم … فقط اینو بگم که حداقل تو یه مبحث خاص ریز نشید چون یه سری الان تازه ایرو 1 پاس کردن همه چی یادشونه یه سری هم ممکنه 4 سال پیش پاس کرده باشن الانم گرایششون تو ارشد ایرو نباشه ! ولی در گرایش خودشون سواد خوبی داشته باشن …پس معیار سنجش اینا نیست معیار سنجش باید خیلی کلی تر از اینا باشه نه اینکه چقدر تونستی حفط کنی ..
معیار سنجی هوافضای آکادمیک باک بنزین هواپیما هم نیست شاید یه ملاکی که یکم کلی تر هست اینه که چندتا مقاله توی تخصصتون دارید ؟ آیا شما رو به عنوان متخصص اون گرایش می دونن ؟ ایا تو مجامع علمی داخلی و خارجی در گرایش خودتون شناخته شده اید ؟ فکر نمی کنم کسی به این شرایط رسیده باشه حالا شما باز گیر بدید ببینین کدومتون بیشتر حفط کرده
این سوالی که بهمن مطرح کردین سوالی نیست که بشه سواد رو باهاش تشخیص داد چون یه مشت تعوریه بی کاربرده که خوب طبیعتا از ذهن فررار هست. حالا من یه سوال خیلی خیلی اسون تر میپرسم. ایا میشه مصرف سوخت موتور هواپیما رو اندازه گرفت واگر میشه چجوری اندازه گیری میکنن.وسوال بعدی فرض کنید یه هواپیما داریم از تهران میخاد بره کیش وبعد از کیش به تهران بنظرتون باکو تهران پرکنیم که بایکبار سوخت گیری هواپیما این مسیرو بره وبیادیا نه به اندازه نیاز تا کیش سوخت بزنیم وبعد موقع برگشت به تهران دوباره توی کیش سوخت مورد نیاز تا تهرانو بزنیم.
بابا ما استادمون تو آیرو 1 اینا رو به عنوان تمرین بهمون داده، حالا شما همه ارشد و دکترین یه کمک بدین که حل بشه!!
هیچ ربطی هم به موضوع بحث نداره!!
سلام دوستان
واسه اینکه سطح علمی خودتون رو بسنجین ، این سوالا رو جواب بدین؟
نیروی لیفت از معادله مونتوم چطور بدست میاد؟
و اگر تابع جریان منفی باشه خطوط جریان هایی مثل( چشمه و یکنواخت و.. ) کجای شکل میفتن؟
حالا اصلا فرض کن بدست اومد بعدش چی ؟! به اصل موضوع چه ربطی داره ؟! الان بدست آوردن “نیروی لیفت از معادله مونتوم” سخت تره یا فهمیدن موضوع یک پست ؟!
مجددا سلام . کاهش رشد علمی کاملا مشهوده تا جایی که رهبر عزیزمون هم اشاره زیادی دارن میکنند. ولی چون خواسته شده بحث نشه ادامه نمی دم. در باب اوضاع داغون اساتید و دانشگاهها هم چاره چیه.مگه غیر اینه که این آقایونی که تا مقاطع بالا اومدن و یک سری آسیب ها رو هم دیدن از این اشتباهها درس گرفته و تا جایی که مقدوره براشون سعی کنن یه گوشه کار رو هرچند اندک ، که شاید اندک هم نباشه اصلاح کنن. بله موافقم با این که نباید خیلی هم امید وار بود ولی باید شروع کرد آهسته ، چالش هم زیاده ولی باید رفت. بالاخره توکل به خدا هم باید تجربه کرد مثلا ما مسلمونیم.
لطفا ، دو دوست عزیز که هردو هم محترم هستن و با سواد ، از این چالش بیهوده خارج بشن .
وقتی ما که منافع شخصی نداریم نتونیم مشکلات خودمون رو بررسی کنیم چطور انتظار داریم آدم هایی که خیلی هاشون دنبال منافع شخصین دردی از این رشته دوا کنن.
باتوجه به نظردوستان من میگم مگه میشه این همه عقب افتادگی بی نظمی اتفاقی باشه شایدهدف دولتها از اول این بوده که روز به روز وضعیت کشورو بدترکنن شما هر دولتی که اومده ببینین وضعیت بدتر شده.ما قشردانشجو باید بدونیم احتمالا منافعی برای اقایون داره که دارن کشورو به زوال میکشونن.حالا اسمشو نمیدونم چی میشه گذاشت خیانت وطن فروشیو…
جناب عبدالله، من هم این دولتو دیدم هم دولت قبل … تو مدل درس دادن و پایان نامه و .. سیاست های کلی هیچ فرقی نداشته 2 تا دانشگاه هم دیدم و حداقل تو 15 تا دانشگاه هم دوست و اشنا و فامیل دارم.. اردوی مختلط و فلان هم ندیدیم شاید 1-2 دانشگاه تو کل ایران بوده که تعمیم اون به کل ایران و به عنوان مشکلات هوافضا!! ؟؟زیاد درست نیست.
تنها فرقی که تا حدی مشهود بوده این بود که در سال های پیشین در دانشگاه ها رو جوری باز کردن که دیگه نمیشه بستش و همه رو ریختن تو دانشگاه و امار بیکاری رو کم کردن که خب این درست نیست چون جامعه هم دانشمند میخواد وهم کارمند قرار نیست همه مدرک دانشمندی داشته باشن و تو یه سطح و این اسمش عدالت نیست و خب کل جامعه هم طرفیت و استعداد دانشمند شدن رو نداره. فقط باعث شد انقدر بچه ها زیاد بشن که کلاس هایی که طرفیتشون 20 نفره بشن 70 نفری و بازدهی به 0 کلوین برسه و به عبارتی ریشه اعتبار علم و دانشگاه رو با نابود کردن رقابت علمی سالم زدن از بیخ
در کل باید واقعی حرف بزنیم نه الکی نا امید بشیم نه الکی امید ببندیم که بعداً بفهمیم جوونیمون حروم شده و در کل الان هوافضا خوندن شما رو تبدیل به کسی میکنه که کاری ازت بر نمیاد در عمل. کسی که نشسته تئوری حفط کرده و یه سری نمره گرفته و یا یه پایان نامه ای هم انجام داده معلوم نیس اصلاً اعداد و رقما و نتایج از کجا اومدن و …
بدبختی فقط بی سوادی اساتید نبود امکانات نیست. دانشگاه انگیزه ادمو از بین میبره و حیف هم نمیشه با این رشته ویزا گرفت رفت اونور اب. وتو ایران که کاری نیست پس نتیجه چیکارکنیم ؟؟؟ ما یه استادی داشتیم اکراین درست خونده بود بورسیه وزارت دفاع بود الان داره تو دانشگاهای پیام نور علمی کاربردی ساعتی درس میده.میگفت پولی از تدریس در نمیاد ولی خوشبحال دانشجوهای قبل انقلاب واقعا اگه کسی اون زمان میخاست پیشرفت کنه میتونست دولت هم بورسیه میکرد هم روابطمون با کشورهای صاحب صنعت خوب بود الان ما هرچی داریم از زمان شاهه همه خلبانها کارکنان فنی مهندسان هوافضاو حتی تجهیزاتمون و.. جای تاسف داره اخه کجای دنیا کشوری مثل ایران میشه پیدا کرد که داره پسرفت میکنه خنده داره. این همه مغزهای کشوردارن فرار میکنن الان اینقدر ویزا گرفتن برا امریکا اروپا سخت شده که دیگه دانشجوها به ترکیه چین مالزی راضی شدن .
سلام _ برخی مشکلات:
1- اساتید بی انگیزه که بعضا چون فقط به منظورثروتمند شدن اومدن این رشته و حالا به اهدافشون نرسیدن تبدیل شدن به اساتیدی که فقط نق میزنن و میگن کاش هوافضا نخونده بودم حال دانشجو را سر کلاس به هم می ریزن 2- امکانات کم کارگاهها و آزمایشگاه ها 3- عدم تعامل بین دانشگاه ها برای استفاده بهینه و هرچه بهتر از همین امکانات کم و به تبع اون عدم ارتباط با بخش های صنعتی 4- سیاست های چند گانه دولت ها و نبود پایبندی به ادامه طرح های دولت های قبل (مثلا کاری که دولت جدید با پژوهشگاه هوا و فضا کرد ) و متوقف کردن رشد علم در دانشگا ه ها و بردن جوان ها به حاشیه (برگزاری اردوهای مختلط ، که وزارت علوم فعلی داره رکورد می زنه)5- به روز نبودن سرفصل های دروس 6- عدم تفاوت چندان بین دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد .
آسیبو کسی که حدقل ارشد دانشگاه درست حسابی خونده باشه و واقعاً تلاش کرده باشه و دنبال پیچوندن نبوده باشه می دونه … تعریف پایان نامه بر خلاف نیاز کشور ، نبودن بودجه برای کارهای آزمایشگاهی، نبود امکانات آزمایشگاهی ( نگید فلان جا و فلون جا ازمایشگاهاش قویه … یه سری قطعات اصلاً تو ایران نیست چیو ازمایش کنیم ؟ کاریو که 70 سال پیش بقیه کردن /؟؟؟! ) ، با سواد نبودن خود اساتید که عناوینشونو یه تریلی هم حمل نمی کنه و حتی مقاله هاشونو … ، عدم حمایت مالی و معنوی از طرح شما و در آخر کشتن انگیزه شما برای ادامه از راه درست و تلاش و کوشش و ترغیب شما به فارغ التحصیلی با هر روشی
لطفا از اشکالات دانشگاه ، دانشجویان ، امکانات ، مفاد درسی ، بگید تا بعدا مجموع نکات شما دوستان به عنوان یک آسیب شناسی برای دیگران قرار بگیره
“راه اندازی یک شرکت آموزش محور درقالب تعاونی میباشد که مثلا هدفش آموزش علوم هوافضا و آموزش ساخت محصولات ممکن در رده های سنی مختلف به مرم باشد…”
یکم بیشتر توضیح میدی؟
به علی
برات به شدت متاسفم به دو دلیل:
۱-معیار سنجشت دانشگاههای اروپای شرقیه جایی که پیچ خلاف عقربه های ساعت سفت میشه
۲- رشته های سطح پایینی مثل تعمیر نگهداری که در حد لایسنس هستنو با رشته هوافضا که یه رشته آکادمیک high tech یکی کردی
فرشید لطفا یاوه نگو تو اصن میدونی تعمیرونگهداری چیه که میگی با هوافضا یکی کردمش اقایون لطفا به بحث های علمی بپردازیم تا اینکه مثل فرشید همش بخاییم بگیم ما بیشتر از شما میفهمیم یا براتون متاسفیم خیلی خوب تو متاسف باش از تو ادم تر نبود بیاد جواب منو بده
نقد ما دلیل بر ناامیدی نیست چه آنکه هدف اصلی نقد بهبود وضعیت میباشد…یکی از کارهایی که میشه کرد ایجاد یک گروه از بچه های هوافضا و تدوین نقشه راه و راه اندازی یک شرکت آموزش محور درقالب تعاونی میباشد که مثلا هدفش آموزش علوم هوافضا و آموزش ساخت محصولات ممکن در رده های سنی مختلف به مرم باشد…
از دوستان عذر خواهی میکنم به دلیل اشتباه در نام هواپیمای مذکورکه صحیح آن آنتونوف225 میباشد.
دوستان قبل از هر چیز وقتی قراره نقد کنیم باید صبر و تحملشم داشته باشیم….نقد همدیگر رو ببینیم اگر به نظرمون صحیح نبود اونوقت نظرمون رو درج کنیم با رعایت اخلاق….بالاخره همه چیز را همگان دارند…
به نظر بنده حقیر در ایران رشته هوافضا با مشکلات زیادی روبه رو هست..از خود سیلابس درسیش تا نبود آزمایشگاه و کارگاه و بعدشم وضعیت شغلی که دلایل متعددی داره…
البته اون دوستمون که کشور اکراین رو مثال زد همینطوره..اکراین 2 تا دانشگاه ملی هوافضای واقعا” قدر داره که آزمایشگاه های بزرگ و پیشرفته ای داره…همونطور که دوستان مستحضرند اوکراین شرکت هواپیماسازی آنتونوف رو داره که چند دهه پیش بزرگترین هواپیمای دنیارو بنام آنتونوف222 ساخت…ویه نکته مهم اینکه جماهیر شوروی سابق به تجربه و تست اهمیت زیادی میدهند و میشه گفت درساشون تجربه محورند و به نسبت کشورهای غربی و امریکا از نرم افزارهای کمتری استفاده میکنند…نقد دوستان را پذیرا هستم.
اینکه مرتب بگیم توی این رشته کار نیست و نباید میومدیم و اوضا خرابه … اینا رو ده بار توی وب و این ور اون ور شنیدیم. مهم اینه که چه ایده یا راه حلی برای این چالش داریم؟ تکرار مکررات هیچ لطفی نداره.
بنده خودم باورم اینه که باید از کارای نسبتا کوچک شروع کرد. کارمندی کردن هم موقعیتش کمه هم درامدش.باید افراد باانگیزه و ایده شراکت کنن باهم یا اساتید مناسب رو هم ترغیب کنن. برای مثال تیم دکتر اردکانی که در ساخت تونل باد و hot wire رشد و پیشرفت خوبی داشتن.
القای نامیدی و گالیور بودن هیچ فایده ای نداره و پیشگویی های گالیور حتی اگه درست هم از اب دربیاد برای اون برتری و جایزه نمیاره.
یعنی الان مشکل ما موی جوونای ماست؟
دمت گرم خیلی باحال گفتی خخخخخخ
سلام. انتقاد زیاده ، مهم ترینش به قول دوستمون اینه که تئوریه و با عمل خیلی فاصله است همش هم نباید فقط با نرم افزار کار کرد یک مهندس باید دید مهندسی هم داشته باشه که اکثرا در کارکرد زیاد بدست می آید و به قول یکی از اساتید با دیدن یک جسم پرنده باید قادربه تحلیلش رو هوا باشه .اما همش انتقاد هم چیزی رو حل نمی کنه بالاخره از ماست که بر ماست ، باید هر کس به اندازه وسعش (وقت ، اقتصاد ، علم و . . .) در جهت پیشبرد علم کوشا باشه. نباید هم نا امید بود میشه در رشته های نزدیک به این که شرایط بهتری از لحاظ اشتغال دارن مشغول شد و به این علم هم پرداخت . اگه شهید تهرانی مقدم هم می خواست مثل بعضی از دوستان که تو پست (رشته هوافضا در دانشگاه پیام نور ، که به بحث های ما نمی توانیم و بعضا بی احترامی به هم پرداختند) فکر کنه الان قدرت موشکی نداشتیم که وقتی دکتر ظریف از آمریکایی ها ترسید بهش نشون بدیم و آرومش کنیم. برای حفظ ذره ذره خاک این کشور خون ها ریخته شده مسئولیت همه مون کم نیست باید از شروع های کوچک راضی بود. (خدا آن ملتی را سروری داد که تقدیرش به دست خویش بنوشت، به آن مردم سر و کاری ندارد که دهقانش برای دیگران کشت(اقبال لاهوری) ). به امید توفیق روز افزون همه.
برو توی گرایشهای دانشگاههای اکراین نگاه کن میبینی که داره لطفا چیزی نمیدونی الکی نقد کن.از گرایشهای تعمیرونگهداری بالگرد تا تعمیرنگهداری موشک طراحی موتورو… داره
بیا تورو خدا طرز فکر و نگرشو نگاه کن!!!
اتفاقا این گرایشی که تو گقتی اصلا ربطی به هوافضا نداره و برای رشته مواده…
چندتا دانشگاه تو سطح جهانی لینک کورساشونو واست بفرست که اصلا چنین چیزی تو رشته هوافضا ارایه نمیدن!
چندتا؟؟؟
خوب یه انتقاد ساده که من از این رشته دارم ما بعد از فارغ التحصیلی نه هوارو میشناسیم نه فضا رو من نمیدونم اخه کدوم دانشمندی سیلابس این رشته رو انتخاب کرده که 2 واحد هواشناسی نداره. هرچی درس مکانیکی هست چپوندن توی رشته ما اگه برین تو دنیا نگاه کنین مثلا تو روسیه سر جمع هوانوردی هوافضا 110 گرایش داره که یکی از گرایشهای خیلی جالبش گرایش تکنولوژی ساخت هست که میاد بررسی میککنه مثلا تیغه های تیتانیومی کمپرسور چگونه به دیسک جوش داده بشه.تیتانیوم یه فلزیه که باید با جوشکاری TIG تحت شرایط خلا جوشکاری بشه وفوق العاده جوشکاریش سخت هست