سازه هوافضایی

سازه گلایدر (۲)

در ادامه مبحث سازه گلایدر، ابتدا اشاره کوچک و تکمیلی به چسب ها در گلایدر صفحه ای می کنیم و سپس وارد مبحث گلایدرهای استراکچر می شویم.
نکته با اهمیت این است که گلایدرهای صفحه ای عموما با ضربات زیادی مواجه هستند که در نتیجه آن چسب مورد استفاده در آن ها اهمیت می یابد، چسب هایی که به صورت کامل سفت شده و هیچ انعطافی ندارند اگر اتصال دو قطعه را بر عهده بگیرند به دلیل عدم توانایی در انتقال و یا دمپ ضربه موجب کنده شدن مداوم بال و دیگر قطعات می باشند که اگر این گلایدرها برای آموزش در مدارس یا اسباب بازی طراحی شده باشند نتیجه بدی برای استفاده کنندگان آن خواهد داشت. در نتیجه استفاده از چسب های قابل کش آمدن ناچیز و یا ایجاد شکاف برای قرار گیری قطعات در همدیگر را می توان به عنوان روش جایگزین استفاده نمود.

ماده اولیه دیگری که در ساخت گلایدرهای استراکچر وارد می شود فوم برد است. فوم برد ،فومی است که توسط دو لایه مقوا در بالا و پایین پوشیده شده است و در نتیجه مقاومت چندین برابر مقابل ضربه و خمش دارد. البته نقطه ضعف آن در ساخت گلایدر سنگین بودن آن است.

گلایدرهای استراکچر در سازه خود بسیار به یک هواپیمای واقعی نزدیک می شوند و دارای ساختار ریب و اسپار و حتی استرینگر و فریم های درون بدنه می باشند که در نتیجه آن می توان از آن ها برای فهم بهتر درس تحلیل سازه و کاربرد عملی دروس سازه ای استفاده کرد.

پارامترهای بسیاری وارد بحث طراحی می شوند: تعداد اسپار و ریب ، فاصله ریب ها و فریم ها ،ضخامت چوب ها در تواحی مختلف بال و ….

بار وارد بر سازه گلایدر که می توان آن را به نیروی بالابرنده وارد بر بالها منحصر کرد دارای یک نقطه ماکزیمم در اوایل پرواز است که به مرور کاهش می یابد. در واقع اگر ضریب بار n را به صورت L/w تعریف شود، این ضریب در ابتدای پرواز اگر گلایدر با سرعت بالا پرتاب شود بسیار بزرگتر از یک می باشد و در نتیجه حساس ترین مقطع پرواز را برای گلایدر ایجاد می کند که در صورت عدم توانایی تحمل بار زیاد بال ها از ریشه دچار شکستگی می شود. این ضریب در گلایدر ها به سرعت  کاهش می یابد و گلایدر وارد فاز نزولی پرواز می شود و در نتیجه در ادامه پرواز تنها باید گلایدر را در مقابل ضربه ها مقاوم کرد.

نیروی لیفت نیز گرجه به صورت زیر بر بال وارد می شود اما می توان با ساده سازی و انتخاب مقدار ماکزیمم نیروی لیفت ، توزیع آن را یکنواخت در نظر بگیرید . یا با آگاهی cl در ریشه بال که بیشترین مقدار را دارد و محاسبه L=0.5*p*cl*v^2*S این مقدار را به بال وارد کنید.

در نتیجه می توان با استفاده از نرم افزارهای تحلیلی یا با روش های ساده مانند تحلیل تیر یک سر گیردار ، تحلیل و طراحی بال را آغاز کرد. گرچه اطلاعات دقیقی از خواص مواد در این موارد در دست نیست و تنها می توان از میانگین های سختی چوب بالسا در چگالی های مختلف استفاده کرد و در نتیجه باز هم بیش از تئوری های موجود بحث تجربه خود نمایی می کند.

دو نکته اصلی در گلایدر ها و هواپیماهای مدل وجود دارد که اگر رعایت شود می توان از نقاط ضعف سازه ای کوچک دیگر صرف نظر کرد. 1- ریشه بال و محل اتصال بال با بدنه 2- اسپار بال

روش های مختلف و متنوعی برای ایجاد این اتصال و قرار دادن اسپار وجود دارد که در تصویر زیر به تعدادی از آن اشاره شده است.

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *