دسته‌بندی نشده

تفالی به دیوان خواجه در ایام امتحانات…!


در اوهام خود مستغرق بودم که ناگاه بدیدم آموزشی خادم به درب عمارت مکتب خانه نزدیک گشته  و اوراقی را به آبگینه های در آویخته…. و در اثرش جمعیتی که به آن اوراق حمله ور شدندی و یکدیگر را مجال ندادندی که از شدت تعجیل ٬حالشان وصف ناشدنیست…!


با کاوش از اطرافیان بفهمیدم که همین اوراق است٬ شماره نشستنگاه های ناهموار…. در آن آزمون های صعب و دشوار ….همانجا که هست قتلگه شاگردان بسیار …. بعد از کش و قوس بسیار و ناله های بی شمار به رقم نشستن خود واقف و به بسوی قتلگاه موعود رهسپار …

آن دم که به درب مکتبخانه واصل شدم همی دیدم که پرده ها آویخته و فن کویل ها پر از گرمای ریخته٬ و در آن بین بانوی اول دربار را بدیدم به همراه جمع خیلتاشان و نوکران و چاکران با چهره ای غضبناک٬ و جماعتی از ترس این هیبت، هولناک!

 


بر جای خود بنشستم و دم بر نیاوردم تا اوراق آزمون در مقابل پدیدار گشتندی… گویا لب و لوچه و گریبانم آرام و سکون نداشت…! قصد کردم که بغضم را از این وضع بترکانم اما چه کنم…!!


با خود نجوا کردمی: که این چه سوالات است؟ گویا منحرف گشتم و در آزمونی دگر پا نهاده…. اما بعد از پرس و جو فهمیدم که درست است این خرابه… آزمون طیران طیاره ….پس چرا پرسشهای این آزمون اصلا قرابتی با این علم ندارد !؟ 

به ناگاه سلطان الاساتید وارد گشت… 


با خود بگفتم که استغاثه ای به سوی استاد برم شاید گره این آزمون باز گردندی … به استاد عرضه داشتم: ای بزرگ سلطان کبریایی که در عرصه پرواز تا نداری٬ با ما بینوایان چه پدر کشتگی داری؟ ای ژیروسکوپ لایتناهی٬ ما را بنما راهنمایی!

 

قربان    دیدگانت    استاد   جان     خدا   را ……………..جانا    محبتی  کن    این   بنده     خدا   را

من  مخلص  تو هستم   اصلا  فدای   کفشت……………..با نمره ای  بخندان   این   قوم   بینوا   را

 لطفی   نما  تو  بر   ما   اندک   عنایتی   کن………………….. باور  نما   نگویم  با  غیر    ماجرا    را

 استاد  جان  کرم  کن  بر  ما  مگیر  خرده……………. کاین جزوه ای که گفتی دق مرگ کرده ما را

 چند   اسم  خارجی   را با چند  شکل   درهم………… تحویلمان   تو  دادی   آخر  چه  سود  ما  را

 هر  وقت   دیدمت  من  جسمم  به  لرزه افتاد……….. گویی  که  موش  بیند  آن   گربه ی  بلا  را

 آن  صفر را که خرخون  ام الجنایتش  خواند……………… از  ما تو  دور  گردان  آن  صفر  بی  صفا را

 

خلاصه آنگه  بر ما هویدا شد که در این استغاثه ٬ استجابتی نیست٬ پس همان روش معمول را پیش گرفتیم که همانا دوای هر آزمون همین است! 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *