طراحی هواپیما و موشک

هواپیمای blended wing body (بال جلوگرد و عقب گرد)

همانطور که در مباحث مربوط به بال هواپیما بحث شد، زاویه عقب گرد یا جلوگرد بال هواپیما درگ ناشی از امواج ضربه ای مایل را به تاخیر می اندازد. زمانی که هواپیما سرعتش به صوت نزدیک می شود با داشتن این زاویه در بالها می تواند تشکیل موج رو بال را به تاخیر بیاندازد. یکی از دلایل اینکه بال هواپیماهای مسافربری چنین زاویه ای دارد همین موضوع است:

اما اغلب دیده می شود که این زاویه به صورت عقب گرد است. کمتر هواپیمایی از اویه جلوگرد استفاده می کند. یکی از دلایل اصلی این امر، مشکلات سازه ای است که در بال به وجود می آید. این مشکلات باعث می شود که طراح سازه بال را در این هواپیما تقویت کند و در نتیجه وزن هواپیما افزایش یابد. اگرچه اخیرا با پیشرفت تکنولوژی کامپوزیت، می توان این مشکل وزنی را حل کرد.

 بال زاویه جلوگرد فوایدی برای هواپیما دارد از جمله نیافتادن در حالت Spin، مانور در زاویه حمله های بالا، کنترل طولی مناسب و درگ گذرصوتی کمتر. در این هواپیماها الگوی جدایش جریان روی بالها از ریشه بال شروع می شود. این موضوع یک مزیت است زیرا در زاویه حمله بالا، هنوز جریان در نوک بالها جدا نشده و ایلرون ها می توانند عملکرد مناسب خود را داشته باشند و هواپیما توانایی مانور دارد، اما در هواپیما با بالهای عقب گرد این طور نیست. فایده دیگر بال جلوگرد، تولید درگ کمتر نسبت به نیروی لیفت آن است.

 

 

 

منابع:

[63] R. Liebeck, Design of the blended-wing-body subsonic transport, AIAA-2002-0002.

[64] R.H. Liebeck, M.A. Page, B.K. Rawdon, Blended-wing-body subsonic commercial transport, AIAA-98-0438.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *