دسته‌بندی نشده

گوش اگر گوش تو و ناله اگر….!


الا ای مسئولین دانشگاه…. فکر میکنید دانشجوها بدون هیچ راه و رسمی٬ هویجوری جوگیر شدند و اومدند اعتراض کردند؟؟!؟ نه خیر… مثل اینکه یادتون رفته اون امضاهای جمع شده و درخواست اون نامه برای بهبود غذا….


گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من                                          


آنچه البته به جایی نرسد فریاد است


وقتی شما دانشجوها رو به اندازه یه تار موی گوسپندان (خواستیم از دایره ادب خارج نشیم وگرنه ….!) فرض نمیکنید…دانشجو چیکار میتونه بکنه؟؟! چشمش رو ببنده و بگه همه چی آرومه٬ من چقدر خوشحالم؟؟! یا شما چقدر خوشحالی؟؟


وقتی بسیج دو صفحه ی بیانیه میده و شما رو دعوت به پاسخگویی می کنه٬ چرا به اندازه عدسی که در عدس پلوی(همون پشکل پلوی خودمون) سلف وجود داره٬ به حسابشون نمیارید؟ چرا اون بیانیه ها رو از روی بردهای دانشکده ها برمیدارید و پاره میکنید؟؟ از چه میترسید؟ از پاسخگویی یا از کیان امور دانشجویی؟؟ اما مرام و منش ما با شما فرق میکنه…ما پست و مقامی نداریم که ازش بترسیم…..

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *