جدیدترین خبرهای هوافضایی, طراحی هواپیما و موشک

خداحافظ هواپیماهای اسقاطی

مدتی است که توافقنامه هسته ای در مرحله مذاکرات پایان یافته است. از ابتدای توافق ژنو یکی از مهم ترین خبرهای هوافضایی 30 سال اخیر در ایران جریان یافت و آن احتمال لغو تحریم های هواپیمایی ایران بود.

خبری که به سرعت مخابره شد و در بعضی موارد از اصل ماجرا جلوتر قرار گرفت. تحریم های ظالمانه و عجیب صنعت هوایی ایران بدون تردید ضربه های بسیار بزرگی به صنعت هوایی و مسافران هوایی ایرانی در طول های سال های متمادی داشته است. این اثرات غیرقابل انکار است و تنها با نگاهی به کارنامه حوادث هوایی رخ داده در کشور و بررسی وضعیت تاخیرها و عمر ناوگان هوایی قابل مشاهده است.

در نتیجه آن شرایط ، قسمت تعمیر ونگهداری فعال ترین زیرمجموعه صنعت هوایی ما بود و در برخی موارد معجزات بزرگی انجام میداد تا آنجا که مهندسانی در فرودگاه آمریکا صف می کشیدند تا فرود یک هواپیمای پیر 747 رو در فرودگاه مشاهده کنند که از جایی جز ایران نمی توانست اینگونه قبراغ پرواز کند!( البته هنرنمایی ماهان در سانحه اخیر که به خیر گذشت رو هم نمیشود نادیده گرفت که کاری با 747 شد که در دنیا به نوع خود رکورد بود اگر به زبان تمثیل بگوییم با هیچ پیرمردی نمی توان دو صد متر برگزار کرد چراکه امکان پیاده شدن موتور وجود دارد.)

    !! اما نکته حیاتی در این تحریم های ظالمانه جان مسافران است که در خطر قرار دارد و باید تمام تلاش می شد تا این تحریم های غیرمنطقی برداشته شود.!!

آخرین پرواز جانانه پس از 35 سال فعالیت خالصانه

 

تاریخچه کوتاه از تحریم هوایی و اثراتش : ” تحریم های غرب علیه صنعت هوانوردی ایران به خصوص بخش مسافری از اولین تحریم ها پس از انقلاب بود که در ابتدا با ممنوع شدن فرود در برخی از فرودگاه ها شروع شد تا اینکه به فروش هواپیما رسید به طوری که شرکت های هواپیمایی برای خرید یک فروند هواپیماها باید با چند شرکت قراردادهای ظاهری به امضا می رساندند و هواپیما در چند کشور می چرخید تا در نهایت به ایران می رسید. گاه این خرید پردردسر هواپیماهای فرسوده،30 تا 40 درصد گران تر از نرخ بازار برای شرکت های هواپیمایی کشورمان تمام می شد. در سال های اخیر نیز این تحریم ها شکل جدیدی به خود گرفت و شرکت های هواپیمایی کشورمان حتی اجازه ی سوخت گیری و تنظیم باد چرخ های هواپیما را در برخی از فرودگاه ها نداشتند.” این روند تا جایی پیش رفت که اکنون “عمر متوسط هواپیماهای شرکت ایران ایر ۲۷ سال و شرکت زاگرس ایر ۲۳.۳ سال است. پایین ترین عمر متوسط متعلق به هواپیمایی آسمان است که عمر متوسط هواپیماهای مورد استفاده آن ۲۳.۲ سال است. این در حالی است که عمر متوسط شرکت های بزرگ حمل و نقل هوایی نظیر ایزی جت و امارات به ترتیب به ۶.۲و ۶.۳ سال می رسد. همچنین عمر متوسط هواپیماهای شرکت لوفتانزا ۱۱.۲ سال است”.

اثر مهم دیگر اینکه با بازار آشفته هواپیماها در ایران ، مدت برخی سوء مدیریت ها هم گریبان صنعت هوایی را گرفت و از بد روزگار این صنعت دچار هواپیمایی مانند آنتونوف 140 شد که در گذشته در این باب سخن گفتیم(اینجا).که تلخی حادثه این هواپیما در کاممان هنوز هست و امیدواریم دوستان پاسخی برای خانواده های داغدار حادثه داشته باشند.

در این راستا می توان یک خسته نباشید جانانه به مذاکره کنندگان گفت که این موضوع مهم و دغدغه مردم رو فراموش نکردند و در حالی که این تحریم ها به موضوع توافق مرتبط نبود توانستند در متن این موضوع را حل کنند. البته هنوز این توافق به مرحله اجرا نرسیده و در این مطلب مبنا بحث های گفته شده توسط خودی هاست و جنبه دیگر مطلب در حیطه تخصص سایت ما نیست.

اما اثرات این رفع تحریم در صنعت هوایی ما چیست ؟

“طبق سند چشم اندازی که برای صنعت هوانوردی تعریف شده است، ناوگان هوایی کشورمان تا سال 1404 به 400 فروند هواپیمای مسافربری نیاز دارد و طبق گفته ی «عباس آخوندی» وزیر راه و شهرسازی این صنعت نیازمند سرمایه گذاری 20 میلیارد دلاری در طول 10 سال آینده است.” و این یعنی یک بازار بزرگ و شگفت انگیز برای هواپیماسازی های بزرگ دنیا که اگر هوشمندی مسئولین وجود داشته باشد می توانند از رقابت بین شرکت های خارجی استفاده کنند.

از هیجانات عامیانه که منتظر ورود ایرباس 380 و هواپیماهای نو در فردای اجرای توافق است اگر عبور کنیم می توانیم انتظار آینده بهتری برای صنعت هوایی داشته باشیم. دست ایران برای خرید هواپیماهای با عمر کم باز خواهد شد و در نتیجه آن در صورت رسیدن بودجه کافی می توان انتظار داشت به مرور میانگین عمر هواپیماهای کشور کاهش زیادی داشته باشد . از طرف دیگر بحث تعمیرات هواپیماها نیز دچار تحول اساسی خواهد شد و نبود قطعه دیگر هواپیماها را زمین گیر نخواهد کرد. البته این ها چیز عجیبی نیست حق طبیعی همه مردم دنیاست. بحث استفاده ایران از فرودگاه های مختلف حل خواهد شد و دیگر زمین گیر کردن هواپیما به علت ندادن بنزین! وجود نخواهد داشت.

در رفت و آمدهای هیئت های اروپایی خصوصا فرانسوی ها تیتر اکثر خبرگزاری ها به مذاکرات هوایی معطوف شده بود و پیش بینی های فراوانی در مورد هواپیماها انجام گرفت. مذاکرات دیگری که بر خلاف مورد قبل با استقبال زیاد مخاطبان همراه نشد بحث خرید جت های مسافربری روسی بود که در جریان بازدید معاون علم و فناوری رئیس جمهور از نمایشگاه هوافضا در روسیه انجام گرفت و انتشار گپ و گفت سورنا ستاری با پوتین قوت بیشتری به این گمانه زنی داد.

!!پوتین : جدی می خوای از ما هواپیما بخری ؟!!

اما منطقی ترین سخن در باب خرید هواپیما که در دولت شنیده شده است : “معاون بازرگانی ایران ایر در پاسخ به این سوال که پس از تحریم چه هواپیماهایی وارد ناوگان ایرلاین های می شود، ‌گفت: معتقدم با توجه به مسیرهای پروازی داخلی هواپیماهای 737/900 و 737/800 از خانواده بویینگ و تایپ های 319،320 و 321 از خانواده ایرباس از مناسب ترین تایپ های مطرح در بازار هستند.”

البته بعد از اون وزیر محترم حرف آخر رو زدند و ما رو از نگرانی خارج کردند :

“وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه هواپیمای سوخو مسافری مجوزی از سازمان هواپیمایی کشوری برای ورود به ایران ندارد از مذاکره با شرکت‌های بوئینگ و ایرباس در نوسازی ناوگان هوایی خبر داد.” گرچه هنوز از گوشه و کنار لابی های قدرتمند در حال تلاش برای تغییر نظر مسئولین هستند. قطعا روسیه یک کشور ضعیف در صنعت هوایی نیست اما باید پذیرفت که جت روسی مورد نظر مسئولین ایرانی اصلا آش دهن سوزی نیست و به گواهی تعداد سفارش هاش میشه در موردش قضاوت کرد.البته نباید از تولیدات فوق العاده شرکت برزیلی امبرائر هم به سادگی گذشت، این شرکت توانسته است در کنار کانادا به عنوان دو رقیب در سایه بوئینگ و ایرباس را دنبال کنند.محصولات ارزان امبرائر می تواند در بخش هایی از صنعت هوایی به کار گرفته شود.

البته در همه جای دنیا این شرکت های هوایی هستند که تعیین کننده هواپیما های خود هستند و در کشور ما هم این موضوع وجود دارد اما نباید از تاثیر لابی های سیاسی اقتصادی گذشت مخصوصا در ایران.

737 خانواده ای پرفروش(تصویر 700-737)

راه های ورود هواپیما به ایرلان ها نیز به سه صورت امکان پذیر است :

گزینه اول خرید هواپیما است که ایرلاین‌ها خرید هواپیما را از کمپانی‌های سازنده انجام می‌دهند. گزینه‌های دوم برای ایرلاین‌ها ‌اجاره هواپیما است؛ تا پیش از این اجاره هواپیما مشکلاتی داشت که به خاطر محدودیت‌های تحریم‌ها بود.  گزینه سوم برای تأمین ناوگان شرکت‌های هواپیمایی، خریدهای اجاره به شرط تملیک هواپیما است که در مقاطع زمانی خاص انجام می‌شود.

برای اینکه مخاطبان دید بهتری نسبت به خرید هواپیماها داشته باشند شمایی از قیمت ها را در تصاویر زیر ارائه می کنیم قیمت ها به ملیون دلار است :

 

    2015 AVERAGE LIST PRICES  

A318  74.3 
A319 88.6
 A320 97.0
 A321 113.7
 A319neo 97.5
 A320neo 106.2
 A321neo 124.4
 A330-200 229.0
 A330-800neo 249.6
 A330-200 Freighter 232.2
 A330-300 253.7
A330-900neo 284.6
 A350-800 269.5
 A350-900 304.8
 A350-1000 351.9
 A380-800 428.0

 

 

 

 

 

 

 

این عددها نشانگر این موضوع است که برخی هواپیماهایی که منتظر ورود آن ها در صنعت هوایی کشور هستیم قیمتی 4 تا 5 برابر قیمت هواپیماهای پرفروش و متوسط این شرکت ها را دارند پس خرید آن ها فعلا عاقلانه نیست از طرف دیگر با توجه به تاخیر در تحویل هواپیماهای نو در تعداد بالا می توان انتظار داشت که بازار هواپیماهای دست دوم بسیار داغتر خواهد بود.

با قوت همکاری های بین المللی امید بیشتری برای مهندسان هوافضا ایجاد می شود که شاید با رونق گرفتن صنعت هوایی وضع اشتغال این رشته نیز بهبود یابد. گسترش خطوط هوایی می تواند توسعه دهنده وضعیت شغلی مهندسان شود گرچه مانند گذشته در شرایط عملیاتی این سهم عموما به متخصصان تعمیر و نگهداری می رسد.

نکته  قابل ذکر دیگر از باب بومی سازی صنعت هوایی است . این توافق می تواند دوگانه باشد هم به صورت کامل هر فعالیت بومی در زمینه هواپیمای مسافربری را نابود سازد و هم باعث رشد و پیشرفت قابل توجه آن شود. از طرفی شاید ما را از رفتارها و پروژه های شعاری بازدارد- اینکه ما تا 96 هواپیما با موتور بومی تست می کنیم- (که در مورد آن مفصل سخن گفتیم اینجا)  و بتوانیم در یک پروژه مشترک معقول وارد بومی سازی یک هواپیمای مسافربری آن هم در تعداد مسافر معقول باشیم که این می تواند بزرگترین فرصت برای مهندسان هوافضا باشد چراکه هم بحث طراحی بعضی قطعات در داخل مطرح خواهد شد و  همچنین پروژه های متعدد قطعه سازی را نیز  همراه خواهد داشت.

اما این خطر هم وجود دارد که با توجه به شرایط اقتضادی و مشکلات موجود تمام نگاه به شرکت های بزرگ معطوف شود و ما بازهم تنها خریدار باشیم.

2 دیدگاه در “خداحافظ هواپیماهای اسقاطی

  1. پوریا گفت:

    به امید اون روزی که خودمون هواپیما بسازیم و حتی اون ها بخواهند از ما هواپیما بخرند
    شاید این حرف خیلی خنده دار به نظر بیاد و با خودتون بگید شاید 300 سال بعد!
    ولی ….
    به امید اون روز

    1. admin گفت:

      قطعا میتونیم ، اگر کمک های خارجی هم باشه سریعتر هم میشه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *